HUDUTLARIN KANUNU - (1966 - Türkiye) - IMDb: 6,9 (2 ödül)
Yönetmen: Lütfi Akad
Senayo: Lütfi Akad, Yılmaz Güney
Yönetmen: Lütfi Akad
Senayo: Lütfi Akad, Yılmaz Güney
Açıklama: Hıdır (Yılmaz Güney), hudut boylarında kaçakçılık yapar. Köylüyü sömüren toprak ağalarını, kendi okulunu ateşe verecek kadar yozlaşmış zihniyetteki köylüleri, köylüyü kaçakçılığa iten ve askerle karşı karşıya getiren bozuk düzeni anlatan bir yapım.
Açıklama: Kan davasından kaçmak için köy köy dolaşan Şevket yine de düşmanlarından kurtulamamış ve vurularak öldürülmüştür. Kocasını kaybettikten sonra ailenin tüm yükü üstüne kalan Döndü, bir yandan yoksullukla, bir yandansa bitmek tükenmek bilmeyen kan davasıyla baş etmek zorundadır. Erol Taş’ı ve Kadir Savun’u üstlerine yapışan iyi-kötü adam rollerinin zıt kutuplarında izlediğimiz film, taşralı bir kadını canlandıran Türkan Şoray’ın güzelliğinden feragat ettiği ilk film olarak hatırlanmaktadır. 95 yaşında hayata veda eden usta yönetmen Ömer Lütfi Akad, prodüksiyon sorunları nedeniyle filmi tam olarak kafasında tasarladığı şekilde gerçekleştiremediğinden dem vursa da; oyuncu yerleşimi, sosyal mesajları ve emsallerinden farklı kamera kullanımıyla sinemamızda farklı bir noktada duran Ana, yönetmenin filmografisine damgasını vuran ‘Anadolu Üçlemesi’nin' habercisi olarak kabul edilmiştir.
Senayo: Lütfi Akad, Nazım Hikmet
Açıklama: Film, genel olarak baskı altında tutulan iki gencin sevda öyküsünü içeriyor. Ama törelere göre bey kızı bir çobana varamaz. Köyün erenleri olaya bir çözüm yolu bulur. Üç gün üç gece tuz yedirilen koyunlar, su içmeden dereyi geçebilirlerse Oba Beyi'nin kızı Hatice (Nilüfer Koçyiğit) çoban Ali Haydar'ın (Yılmaz Güney) olacaktır. Aşık çoban, kavalının içli sesiyle koyunlarını derenin karşı tarafina geçirmeyi başarır. (Filmin en etkili ve duyarlı sahneleri.) Ancak bey kancıklık yapıp kızını, satın aldığı yayla sahibinin oğluna verir. Oba halkı ayaklanır. Çünkü hak çobanındır. Ayaklanan oba halkı ve Ali Haydar, düğün olayı ile köprü üzerinde karşılaştıklarında çatışma çıkar. İpler kopar, kasabayı yaylaya bağlayan asma köprü ve aşıklar sulara gömülür, kimse kurtulmaz.
Birbirinin devamı niteliğinde olan, birbiri ile karakterler veya konu açısından bağlantılı olan üç eserden oluşur. Genellikle edebiyat, sinema, video oyunu ve tiyatro alanlarında kullanılır. Bu türdeki eserler bazen bir bütün, bazen de üç ayrı çalışma olarak kabul edilir.
Ben sinema tarihinde önemli yeri olan üçlemeleri öğütüyorum...
